Գևորգը նայեց նրան և հասկացավ, թե դեռ որքան բան ունի սովորելու, հասկանալու։

Մայրը բարի ժպիտով նայեց քնած որդուն, ապա վերցրեց սեղանին դրված զարդատուփը և կամացուկ դուրս եկավ սենյակից՝ աշխատելով չճռռացնել հատակի տախտակը։

Իմ լավն ու բարին իմ Մասիսն է մեծ

վանոյին, քաղաքում,

Բայց դու մի՛ մոռացիր,որ հավիտյան պատասխանատու ես նրա համար,ում ընտելացրել ես:

ԱՄԵՆ ՄԵԿԸ ԽՈՍՈՒՄ ԷՐ ԻՐ ՄԵՋ ԻՍԿ ԸՆԿՈՒԶԵՆՈՒ ՎՐԱՅԻՑ

ԱՆՆԱՆ ՏԽՈՒՐ ԵՌ

Պաշարում է քաղաքը, բանակը զետեզում ամրակուռ պարիսպների շուրջ, ինքն էլ նստում է արքայական վրանի մեջ` օր ու գիշեր դավեր որոճելով քաղաքին տիրանալու համար:

բդֆդզֆվ

Ես սիրում եմ իմ երկիրը;